راه و ترابری
محمد امین توتونچیان
چکیده
پیشینه و اهداف: رشد سریع شهرها یک پدیده جهانی است که در کشور ما هم این مسأله به یک چالش تبدیل شده است. عدم توسعه زیرساختهای شهری همزمان با گسترش شهرها بهویژه در بخش حمل و نقل مشکلات عدیدهای از جمله ترافیکهای سنگین و آلودگی هوا برای کلان شهرها ایجاد کرده است. هدف این تحقیق، ارائه راهحلی برای مقابله با چالشهای پیش روی شهر ...
بیشتر
پیشینه و اهداف: رشد سریع شهرها یک پدیده جهانی است که در کشور ما هم این مسأله به یک چالش تبدیل شده است. عدم توسعه زیرساختهای شهری همزمان با گسترش شهرها بهویژه در بخش حمل و نقل مشکلات عدیدهای از جمله ترافیکهای سنگین و آلودگی هوا برای کلان شهرها ایجاد کرده است. هدف این تحقیق، ارائه راهحلی برای مقابله با چالشهای پیش روی شهر تهران در حوزه توسعه راههای شهری با استفاده از تجزیه و تحلیل مبتنی بر سامانه اطلاعات مکانی (GIS) و سامانههای پشتیبانی تصمیمگیری است تا بتوان با بهبود برنامهریزی در ساخت و توسعه راههای شهری به یک توسعه پایدار در بخش حمل و نقل دست یافت. به همین منظور، شناخت وضعیت فعلی در برنامهریزی برای توسعه راه در شهر تهران، شناسایی زمینههای بهبود و ارائه راهحلهای مبتنی بر GIS بسیار حائز اهمیت است. این راهحلها به بهینهسازی انتخاب مسیر، انجام ارزیابیهای اثرات زیست محیطی، مدیریت هزینههای پروژه به صورت کارآمد و مدیریت مؤثر ریسک منجر میشوند.روشها: برای دستیابی به اهداف تحقیق، یک روش چند وجهی اتخاذ گردید. در ابتدا، جمعآوری دادههای مکانی مرتبط با شبکه راههای شهری از جمله شبکههای حمل و نقل، پارامترهای محیطی و زیرساختهای راههای موجود انجام گرفت. سپس از فناوری GIS برای انجام تجزیه و تحلیل مکانی، بهینهسازی مسیر با استفاده از الگوریتم کوتاهترین مسیر دیکسترا (SPA) و ارزیابیهای اثرات زیستمحیطی استفاده شد. سامانههای پشتیبانی تصمیمگیری برای تسهیل اتخاذ تصمیم مبتنی بر داده در هر سناریو در تحلیل پروژه ساخت راه توسعه داده شدند. در نهایت، سناریوهای بهدست آمده از تجزیه و تحلیل مکانی با پروژههای عملیاتی ساخت راه مقایسه گردید.یافتهها: نتایج این تحقیق، ظرفیت قابل توجه تجزیه و تحلیل اطلاعات مکانی مبتنی بر GIS و سامانههای پشتیبانی تصمیمگیری در اصلاح برنامهریزی برای توسعه ساخت راه در شهری تهران را نشان داد. این فناوریها از طریق انتخاب بهینه مسیر موجب میشوند تا ترافیک شهری تا 20% کاهش یافته و بهرهوری حمل و نقل شهری را بهبود بخشند. ارزیابیهای اثرات زیستمحیطی هم نشان داد که استفاده از این روشها میتواند منجر به کاهش 36% اثرات مخرب از جمله آلودگی هوا شود. همچنین، ادغام ابزارهای مدیریت هزینه مبتنی بر GIS منجر به کاهش هزینه ساخت راه شد. شناسایی استراتژیهای کاهش ریسک نیز از طریق تجزیه و تحلیل مکانی موفقیت پروژه را از لحاظ زمانبندی و هزینه کرد تضمین میکند و در نهایت، به رضایت شهروندان منجر میگردد.پیشینه و اهداف: رشد سریع شهرها یک پدیده جهانی است که در کشور ما هم این مسأله به یک چالش تبدیل شده است. عدم توسعه زیرساختهای شهری همزمان با گسترش شهرها بهویژه در بخش حمل و نقل مشکلات عدیدهای از جمله ترافیکهای سنگین و آلودگی هوا برای کلان شهرها ایجاد کرده است. هدف این تحقیق، ارائه راهحلی برای مقابله با چالشهای پیش روی شهر تهران در حوزه توسعه راههای شهری با استفاده از تجزیه و تحلیل مبتنی بر سامانه اطلاعات مکانی (GIS) و سامانههای پشتیبانی تصمیمگیری است تا بتوان با بهبود برنامهریزی در ساخت و توسعه راههای شهری به یک توسعه پایدار در بخش حمل و نقل دست یافت. به همین منظور، شناخت وضعیت فعلی در برنامهریزی برای توسعه راه در شهر تهران، شناسایی زمینههای بهبود و ارائه راهحلهای مبتنی بر GIS بسیار حائز اهمیت است. این راهحلها به بهینهسازی انتخاب مسیر، انجام ارزیابیهای اثرات زیست محیطی، مدیریت هزینههای پروژه به صورت کارآمد و مدیریت مؤثر ریسک منجر میشوند.روشها: برای دستیابی به اهداف تحقیق، یک روش چند وجهی اتخاذ گردید. در ابتدا، جمعآوری دادههای مکانی مرتبط با شبکه راههای شهری از جمله شبکههای حمل و نقل، پارامترهای محیطی و زیرساختهای راههای موجود انجام گرفت. سپس از فناوری GIS برای انجام تجزیه و تحلیل مکانی، بهینهسازی مسیر با استفاده از الگوریتم کوتاهترین مسیر دیکسترا (SPA) و ارزیابیهای اثرات زیستمحیطی استفاده شد. سامانههای پشتیبانی تصمیمگیری برای تسهیل اتخاذ تصمیم مبتنی بر داده در هر سناریو در تحلیل پروژه ساخت راه توسعه داده شدند. در نهایت، سناریوهای بهدست آمده از تجزیه و تحلیل مکانی با پروژههای عملیاتی ساخت راه مقایسه گردید.یافته ها: نتایج این تحقیق، ظرفیت قابل توجه تجزیه و تحلیل اطلاعات مکانی مبتنی بر GIS و سامانههای پشتیبانی تصمیمگیری در اصلاح برنامهریزی برای توسعه ساخت راه در شهری تهران را نشان داد. این فناوریها از طریق انتخاب بهینه مسیر موجب میشوند تا ترافیک شهری تا 20% کاهش یافته و بهرهوری حمل و نقل شهری را بهبود بخشند. ارزیابیهای اثرات زیستمحیطی هم نشان داد که استفاده از این روشها میتواند منجر به کاهش 36% اثرات مخرب از جمله آلودگی هوا شود. همچنین، ادغام ابزارهای مدیریت هزینه مبتنی بر GIS منجر به کاهش هزینه ساخت راه شد. شناسایی استراتژیهای کاهش ریسک نیز از طریق تجزیه و تحلیل مکانی موفقیت پروژه را از لحاظ زمانبندی و هزینه کرد تضمین میکند و در نهایت، به رضایت شهروندان منجر میگردد.نتیجهگیری: با استفاده از تجزیه و تحلیل مکانی مبتنی بر GIS و الگوریتم SPA، مسیرهایی با حداقل زمان سفر شناسایی شد که ترافیک را کاهش میدهند و کارایی حمل و نقل را افزایش میدهند. کاهش در زمان سفر، میتواند به افزایش بهرهوری و بهبود کیفیت زندگی شهروندان منجر شود. علاوه بر این، مسیریابی بهینه میتواند به کاهش مصرف سوخت و آلودگی هوا کمک کند. علاوه بر این، شاخص ارزیابی اثرات زیست محیطی (EIA) نمایانگر بهبود قابل توجه در پایداری زیستمحیطی سناریوهایی بوده است که مبتنی بر تحلیل مکانی است. بدین ترتیب، کاهش سطوح آلودگی هوا و صدا و حفظ فضاهای سبز میتوانند به افزایش کیفیت زندگی شهروندان کمک کنند. علاوه بر این، کاهش اثرات مخرب زیستمحیطی میتواند به رشد و توسعه بلندمدت شهر کمک کند. از طرف دیگر، با شناسایی ریسک ظرفیتی در مرحله برنامهریزی، مدیران پروژه میتوانند منابع را به طور مؤثرتر تخصیص دهند و اقداماتی را برای پیشگیری از تأخیرها و افزایش هزینهها اجرا کنند.